**..เจ้าสังปลูกดอกซ้อน ซอนดอกบัวบก กกบ่ทันฝังแหน้น สังมาจีจูมดอก ฮากบ่ทันหยั่งพื้น สังมาปลิ้นป่งใบ..**
**..เฮียมนี้คือดั่งนาไฮ่หล่ง บ่สมโพนขี้หมาจอก นานอกบ้าน บ่สมบ้างดากควายดอกตี..**
**..อย่ามาตั๋วะให้หล่ม ตกหล่มดินทราย ตั๋วะให้กำดินทราย หว่านลงในน้ำ เฮ็ดให้เฮียมหลงหล่ม ตกตมทังหล่ม ตั๋วะให้คาดลาดล้ม กลางบ้านมื่นชะเล..**
**..ตาบอดแจ้ง บ่ฮู้ฮ่อมทางเดิน คันบ่แยงเงาหิน ซิบอดตายเท่าเถ้า..**
**..ข้าสิบครัวใช้กินให้แหลก แขกขึ้นเฮือนเอาไม้กวาดลงล่าง กะต่าห่างงุมไว้ให้ถี่ วอกซิหนีให้ผูกวอกไว้ ลิงซิหนีให้ผูกลิงไว้ ผูกได้แล้วให้ไปไหว้สัพพัญญู แม่นว่าเฮียนพันครู ก็ดั่งเดียวกันนั้น..**
**..โลโภ โทโส โมโหนี้คือไฟเผาแผ่น คันมันลุกลวกไหม้ ดินฟ้าบ่ยัง..**
**..คาดซิได้ไหลมาอ่องล่อง คาดซิบ่ได้ไหลน้ำล่องไป คาดซิได้บินมาคือนกเจ่า คาดซิบ่ได้บินเจ้ยเจิดหนี..**
**..คึดฮอดน้อง นอนกรองน้ำตาหลั่ง คันแม่นพังจั่งส้าง ซิเพม้างตั้งแต่โดน..**
**..คุณพ่อ ท่อภูเขากล้า คุณแม่ ท่อฟ้ากับแผ่นดิน..**
**..อัศจรรย์ใจเด้ อกซิเพแตกแล่ง ยามมื้อเซ้า มื้อแลง มีแต่คึดฮอดน้อง หมองเศร้าอยู่ง่วมเหงา..**
**..ให้ข่อยไลลืมเจ้า บ่มีไลลืมง่าย ฟ้าบ่หงาย ดินทรายบ่ปลิ้น หินอยู่น้ำ ฟูขึ้นแม่นบ่ไล..**
**..บุญบาปนี้เป็นคู่คือเงา เงานั้นไปตามเฮาซู่วันบ่มีเว้น คันว่าเฮาพาเล่นพามันเต้นแล่น พามันแอะแอ่นฟ้อน เงานั้นกะแอ่นนำ คันเฮานั่งย่องย้อ เงากะนั่งลงตาม ยามเฮาเอนหลังนอน กะอ่อนลงนอนด้วย คันเฮาโตนลงห้วยภูผาหลายหลั่น ขึ้นต้นไม้ผาล้านด่านเขา เงากะติดตามเกี้ยว เกาะเกี่ยวพันธะนัง บ่ได้มียามเหินห่างกันได้ ..อันนี้ ฉันใดแท้ทังสองบุญบาป มันหากติดต่อก้น ตามส้นผู้ทำ..**
**..อัศจรรย์ใจจ้อย ไก่น้อยไห้กินนมนำกา หมูหมาไห้กินนมนำเสือโคร่ง ของศัตรูกันแท้ๆ..สังมาไห้แอ่วกันเด่น้อ..**
******* สายพระธรรมบ่ยุบหย่อ ยังแตกหน่อแนวแหนง สืบทอดแพงเพียรถนอม กล่อมกลมเกลียวฝั่น สายพัวพันแพงเซื้อ เครือเดิมบ่หลุดหล่า สายศรัทธาบ่เสื่อมเศร้า ธรรมพระเจ้าบ่เสื่อมสูญ..
|